 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Між камянёў зьмяя сьлізгае,
Вільготны сьлед – нібыта сьмерць.
А мы шукалі браму рая,
Адкуль ня поўзаць – а ляцець.
А мы так доўга твань мясілі,
Ламалі гольле ўздоўж дарог.
Прыйшлі – а нам ня далі крыльляў,
Глядзім – а нас ня бачыць Бог.
Парэшткі сьценаў ды калонаў
Амаль схаваныя ў пяску.
Самотных дзён, начэй бясонных
Цана – як выцягнуць руку.
Ды горай веданьне параніць –
Што нехта варты бачыць там
Мяча архангельскага зьзяньне
І нетутэйшы сьветлы храм.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
