Ja mykała ŭ trubku staranna
Z uśmieškaju skryŭlenych hub,
I ty zrazumieŭ, moj kachany,
Što siońnia mnie vyrvałi zub.
I ja zastałasia biaz zuba.
Ciapier jon čakaje mianie
Ŭ tym miescy, dzie my z taboj, luby,
Byvajem pakul tolki ŭ śnie.
A śnicca nam zmročnaja ściežka,
I zoračkaj źziaje nad joj
Dziavoča-biazzubaja ŭśmieška
Z pryhožaj i čystaj dušoj.
|
|
