|
O, šypšyna maja, Biełaruś!
|
O, Biełaruś, maja šypšyna...
#U.Duboŭka
Hraje luty na strunach zaviej
dałikatnaje, smutnaje scherzo.
Pačakaju, až znoŭ viesialej
budzie trochi na sercy.
Až zatłicca iznoŭ u kryvi
chvalavańniaŭ błakitny ahieńčyk,
až i ściuža, i dni biez navin
šery čas svoj adjenčać.
Až iznoŭ baraznoj pabryduć
dni viasny u vadzie pa kaleni,
až my skarby pačućciaŭ i dum
znoŭ na słovy raźmienim...
Ciopłych słoŭ hetych treba usim
našym časam surovym i zbrojnym.
Što ž ty śvietu siahońnia dasi,
jak nia pieśniu, nia mroju?
Jak prymusiš pavieryć svaich,
što jašče raśćvicie naša dola,
što nić ščaścia jšče budziem my vić
pad kryvickaju rodnaju stolaj?
Hraje luty na strunach sučča
dałikatnaje, smutnaje scherzo...
Nie, nia budu čakać, až maŭčać
majo znudzicca serca.
A udaru pa ciahłicach strun
iz tuhoju, iź siłaj niačutaj:
«O, šypšyna maja, Biełaruś,
majo ščaście j pakuta!»
1945
|
|
