Sivym sutunkam išła ja... žyć.
Łisty šaściełi,
ja jšła uściaž.
Ad ich žaŭciełi hužy ściažyn,
ad ich ratunku užo niamaš.
Zdajecca, žoŭciaj nałiŭsia dzień,
rudaja vuściš paŭzie zusiul,
u kažnym kuście...
Dušu nidzie
ad śmierci žoŭtaj ja nie ŭtulu.
Dy, źmiaŭšy šorach,
vichor uźniaŭ
doždž žoŭtych zoraŭ z maich ściažyn.
Satlełi dzieści jany da dnia,
ja ž, ja paŭź miesta pajmknuła... žyć.
1950–1952
|
|
