РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Летам
Выйду, сяду каля саду
У зацішнай старане
I дзівіцца буду цуду,
Што цуднее ўкруг мяне.
 
Як для сьвета грае лета
Песьню сьпеўную быцьця;
Бласлаўленьне небам, хлебам
Шле сам Бог, сама зямля.
 
Звоніць поле доляй, воляй,
Звоніць поле ў каласкі;
Ў буйным лузе зьзяюць, граюць
Кветкі, мошкі, матылькі.
 
Рэчка ўецца і сьмяецца
Да зялёных лоз і вольх,
А ў вадзіцы шыбка рыбка
Шмыгаціць на паплаўкох.
 
Лес адвечны бесканечны
Цягне, цягне гоман свой;
Між хвой скачуць птушкі-ўюшкі
I пяюць, што моцы той.
 
А на небе сьлед цярэбе
Сабе сонца залаты,
Сьвеціць, грэе долы, горы,
Ў сэрцы шле агонь сьвяты.
 
Так для сьвета грае лета
Песьню сьпеўную быцьця...
Чаму ж мне ў ім стала мала
І пацехі, і жыцьця?..
 
1913
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2021. Беларусь, Менск.