Цяжка, горка мы жылі З году ў год, ад веку к веку, Столькі на сваёй зямлі Церпім, выцерпелі зьдзеку! Хто змагаўся, а хто спаў, Хто ліў сьлёзы, хто сьмяяўся, Ды з нас кожны не прапаў – Тым, чым быў, далей застаўся. Хай там віхры стрэхі рвуць, Хай там ёрмы чэшуць злыдні, – Нашы праўды не памруць, Ночы царстваваць абрыдне. Хоць і гоніць небарак Кат з дамоўкай жыць сам-насам, – Нашы маткі нам ваяк Новых выгадуюць з часам. Ў сэрцах нашых жар ня згас – Бухне ў сьвет калісь яскрава, Бо наперадзе йшчэ ў нас Барацьба, жыцьцё і слава!
1913
|
|