Kab była ja pierapiołkaj, Kab ja volu mieła, – Dzie b chacieła, palacieła, Doma b nie siadzieła. Ci pa jahady ŭ bor ščyry, Tudy, za siałibki, Ci ŭ les ciomny pa arechi, Dzie laščeŭnik hibki. Ci ŭ zialony łuh, dzie rečka Ŭjecca i laleje, Pa kałinu pa čyrvonu, Što ŭ tym łuzie śpieje. Oj, nia być mnie pierapiołkaj, Krylejkaŭ nia mieci, Ni ŭ bor ščyry, ni ŭ les ciomny Mnie nie dalacieci! Najharčejšyja u łuzie Jahady kałiny, Najciažejšaja na słužbie Dola u dziaŭčyny. Jak ja vyjdu, maładzieńka, Za varoty ŭ pole, Pałijucca sami ślozy Ź ciažańkaj niadołi. Oj, kryvava pałijucca Maje horki ślozy, By rasica ŭ letniu nočku Ź bieleńkaj biarozy. Płačuć vočy viek da vieku Doma i na połi – Nie pa dobrym čałavieku, A pa dobraj vołi.
[1913]
|
|