Заспрачаўся кажух з ватай, Адагнаўшы згоду, Хто зь іх лепшы, карысьнейшы, Хто якога роду. Вата кажа: «Што ты значыш Мне, кажух касматы? Я чужыя знаю землі – Ты ж – сяло ды хату!» «Праўда, праўда, – тут гаворыць Ёй кажух-маруда, – Я жыхар зусім тутэйшы, Ты ж адно – прыблуда!»
1913
|
|