РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Алесь Змагар
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Дарагая ня плач
Чырванеўся усход‚
Край гарэў ў барацьбе‚
Люд няшчасны крывавіўся‚ гінуў.
Ледзь шаснаццаты год
Прамінуў у Цябе‚
Пакідала ты родну Айчыну.
 
Навакола кусты‚
Луг‚ загоны і сад‚
Дарагія ўспаміны аб клёнах...
І заплакала Ты
Ды пайшла ля прысад
З болем сэрца ад крыўды праклёнаў.
 
Зімшэлася золь.
Сумна ўдалеч глядзіш:
Як сустрэнуць чужацкія людзі?
Але ў думках скрозь боль
Эс-Бэ-Эмаўскі крыж
Упрыгожваў дзявочыя грудзі.
 
І ўсьміхнулася Ты‚
Прашаптала «бывай»
Ды махнула рукою скрозь сьлёзы
На бор цёмны‚ густы‚
На палеткі‚ ручай‚
На садок‚ на таполі‚ бярозы.
 
Дарагая‚ ня плач!
На лёс не наракай!
Прыйдзе час і скрыжуе дарогі.
З дымам зьнікне палач‚
І мы вернемся ў Край
На змагарным шляху перамогі.
 
Кліўленд - ЗША, 27 верасьня 1959 г.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.