Ул. Станкевічанцы
Ўспомні, як згубіш крыльлі арліны, Што моц у высях даюць лунаць, I сіл ня хопіць табе, дзяўчына, Сьвет і самую сябе змагаць! Ўспомні, як сетку з пут павуціных Мачыха-доля спляце у жыцьці, – Як на расстайных станеш пуцінах I не згадаеш, кудой пайсьці! Ўспомні, як згубіш ворага й друга, – Жыць пачнеш ценем з-пад курганоў Бязь веры ў шчасьце, бязь верных слугаў – Думак дзявочых, дзіцячых сноў! Ўспомні, як ночка ляжа навокал, Вецер засьвішча ў хаўтурны тон, А сэрца дрогне, бы ў клетцы сокал, I ў душы ўскрэсьне здань быўшых дзён! Ўспомні, ня ў хвілю радасьці дзіўнай, - Зь іншым разьдзеліш радасьць сваю, - I не мяне ты ўспомні, дзяўчына, - Ўспомні, от... гэту думку маю!
1914
|
|