РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Золак
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Заклінаньне зімы
Што ты, нямілая, лютая зімка,
Ў сковах трымаеш зямлю?!
Ці табе поўначы цёмнае, дзікае
Вольны прастор стаў ня люб?
 
Што ты халоднаю жудасьцю вееш,
Сьнегам заносіш палі,
Смуткам з жахлівасьцю сееш
Ўсюды на роднай зямлі?
 
Згінь, прападзі! Хай на доўгія векі
Пахне вясновай парой,
Шчасьцем і доляю для чалавека,
Краснаю ружай-зарой.
 
Хай маё сэрца ад холаду лютага
Не супыняе біцьцё;
Хай у Радзіме, ад путаў раскутае,
Б’ецца струменем жыцьцё.
 
Згінь, прападзі! Дай убачыць у росквіце
Мне дарагую краіну маю.
Променям сонца над роднаю постацяй
Песьню хвалы я сьпяю.
 
Дай мне убачыць над роднай зямліцаю
Працы свабоднае плён,
Дай мне пачуць, як ліецца крыніцаю
Ворагу вечны праклён!
 
25.XII.1941 г.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.