РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Барадулін
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Снапавоз
Трасянуў сваім чубам – дасьпелым калосьсем,
Падперазаўся вязьмом – і ў абоз.
Асмужаны, вусам асьцістым калоўся
I шлях па іржышчы прамяў
                                                            снапавоз.
 
Засьвіргатаў перацёртаю восьсю,
На ўзьмежку ўстрывожыў дакучлівых вос.
Уехаў з налітага лета у восень
На поўным разгоне
                                          таўстун-снапавоз.
 
Працуе – і ўсё ў яго спорыцца, клеіцца.
Вачэй не зажмурыць ад рос і да рос.
I круціць баранку, натужвае лейцы,
Пыліць па ўсіх бальшаках
                                                        снапавоз.
 
Ад тупату,
                      грукату,
                                          гоману – 
                                                              тлумна.
I жытам прапахлі утулкі калёс.
Пустыя такі, падхартаныя гумны,
Прымайце, –
                              вязе ураджай
                                                          снапавоз.
Зярнятамі зор Млечны Шлях зацярушан –
I там снапавоз у дарожаньку рушыў.
Шчасьлівай дарогі табе,
                                                    снапавоз!
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.