Ты як хочаш, а я
Пачынаю спачатку.
У чаканьні вясны
Не было разуменьня.
І пасьля, як вясна
Раптам стала канчацца,
Пераблытаным сном
Аджыло захапленьне.
Ты як хочаш, а я
Болей думаць ня буду
Пра бягучыя дні
У тваім уяўленьні.
Дыхаць стала вальней,
Зацікавілі людзі,
І прастора прыбавіла
Сэнсу імгненьням.
Ты як хочаш, а я
Не нагрэюся летам,
Дажыву да зімы,
Не паверыўшы сонцу,
Ты як хочаш, а я
Мару зводзіць да мэты
Не хачу, бо тады
Яна страціць бясконцасьць.
|
|
