РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Песьня
Як крыніца, льецца, рвецца
З сэрца песьня ў сьвет, за сьветы;
Сьветла йскрыцца, рэхам прэцца,
Тутка, тамка, дзе я, дзе ты...
 
Скрозь гамоніць, звоніць звонка,
З сэрца ў сэрца б'е, ірдзіцца,
То ўжо ў хаце, то ўжо вонках
Маладзіцца маладзіцай.
 
Скочыць к сонейку, ўсхахоча,
Пацалуецца лісьліва;
Ясну месячыку ў вочы
Зіркане тугой тужлівай.
 
Стрэціць зорку-зараніцу,
Прасьлязіцца зь ёй сьлязою
I сплыве ўплаў на зямліцу,
Разаўецца дзермязою.
 
Ў полі здольна зь ветрам разам
Зажартуе, ў танок сходзе,
Згодна з борам важным сказам
Завурчыць аб непагодзе.
 
Ў лесе лісьцем зашалесьце,
З птушкай птушкай зашчабеча,
Па пуціне кіне весьці
Суму, шчасьця хаце нейчай.
 
І лунае, так лунае
Гэта песьня па ўсім сьвеце,
Плоту, путаў ані знае
Ад сталецьця да сталецьця!
 
1918
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.