На заўтра, к налецьцю
Свой сею загон, –
Ад бацькі прыкмеціў
Так сеяць, як ён.
Лубянку-сявалку
Дзед сплёў мне даўно,
Ў сявалцы бяз малку
Бурштын-сам зярно.
Знаток сваёй рэчы,
Іду к старане,
Каб вецер у плечы,
Ня ў вочы, дзьмуў мне.
Прывычнаю жменяй
Зярняты кладу, –
Дзе болей, дзе меней
Сьляджу на хаду.
Сьляджу, каб абсевак
Ня кінуці дзе,
Бо зь ім неспадзевак
Благіх шмат ідзе.
Кулёвай саломай
Дасеў прысьцялю,
Ад злога залому
Сяўбу бласлаўлю.
Ляжыце, зярняты,
Ў парадак, у рад,
Усходзьце багата,
Каб сейбіт быў рад.
Абходзь ты наўкола
Рунь, Юр'я сьвяты!
Ты, добры Мікола,
Пільнуй ад слаты.
Дай, хмарка-вясёлка,
Жывучай расы,
Маланкай-агнёўкай
Ня зводзі красы.
Свой град, Градавіца,
Ў пару сутрымай;
Пярун, Грамавіца,
Ў жніво сунімай!
1918
|
|
