RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Janka Kupała
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
Maja navuka
Mnie mudraści knižnaj nia daŭ Boh paznaci,
Moj baćka nia moh dać raskošaŭ takich –
Naŭčyŭsia ja słoŭ biełaruskich ad maci
I dum biełaruskich biaz škoły i knih.
 
Ad samaj krasy maich dzion nieviasiołych
Nastaŭnikam byŭ biełaruski abšar;
Uschody paletkaŭ i homany ŭ siołach
Navuku svaju mnie prynosiłi ŭ dar.
 
Dušu akrylałi pryhožaści śvietu,
Pa honiach pad niebam łunała jana,
Kupałasia ŭ soncy viasiołkaj raśpietaj,
Sama, jak viasiołka, jak kazka-viasna.
 
I pjanaja čarami, pjanaja pieśniaj,
Jak son zavarožany rajskich miaścin,
Šaptała mnie dzivy ćvitučych pradvieśniaŭ
I pieśniaj łiłasia z pachodam časin.
 
Burłivaja rečka i młyn hutarłivy
Admiernym, raskocistym pluskatam vod
Składałi mnie rytmu mastackija źvivy,
Paradkvałi składaŭ raskocisty chod.
 
Cianistyja bitaha šlachu prysady
I ŭ vyraj latučyja husiaŭ šnury
Harmoniju ŭvodziłi ŭ piesielnym składu,
Sačyłi niazhodnaj zvarotak ihry.
 
Zialonaje pole runiejučym zbožžam,
Ćvitučaja ŭ soniečny ćviet sienažać
Mnie pieśniu kviaciłi uzoram pryhožym,
Vučyłi, jak słovy ŭ vianok zavivać.
 
Ad šopatu śpiełych pšaničnych kałośsiaŭ,
Ad šelestu łiściaŭ uźmiežnych ihruš
Muzyčnaje vodhulle ŭ pieśniu łiłosia,
Źłivałasia z žalbami skryŭdžanych duš.
 
Šum boru adviečnaha kazkavym skazam
Našeptyvaŭ smutnuju povieść žyćcia
I pieśniu ŭ šum-homan zachopłivaŭ razam,
Zasnuŭšyja dumy budziŭ ź niebyćcia.
 
A sonca, skroź siejučy iskry pa śviecie,
Mnie pieśniu iskryła niabiesnym śviatłom,
A viecier, što ŭ połi rvie dziorny i sieci,
Daŭ volu i krylle łunaci arłom.
 
Kasa, i siakiera, i cep małaćbitny
Mahutnuju vołataŭ siłu dałi;
Marozy i śpieki dałi hart niazbytny –
Mnie pieśniu, jak zvon, jak piarun, adłiłi.
 
Tak inšaj nia znaŭšy navuki i škoły,
Ŭ paciomkach šukaŭ i znajšoŭ Božy dar;
Ciapier majmi skarbami – dumy-sakoły,
Ciapier biełaruskaj ja pieśni ŭładar.
 
1919
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.