Дзе сонца, дзе сонца прытульнага трэба, –
Там хмары, там золкія хмары снуюцца;
Дзе плакаць, дзе сьлёзы крывава ліць трэба, –
Там людзі, там людзі жывыя сьмяюцца.
Дзе песьні, пагудкі прызыўнай дзе трэба, –
Там жальбы там нуднай разносяцца стогны;
Дзе жыць, дзе тварыць жыцьцё новае трэба, –
Там сыплюць магілы, там – сьмерць, пахароны!
[1920]
|
|
