Душачка, шынкарка,
Калі ў Бога верыш,
Дай, дай пахмяліцца,
Хоць чарку, хоць трошкі!
Кепска трохі: грошы
Ня маю сягоньня,
Але ж мяне знаеш, –
Я круціць ня ўмею.
Ўрэшце і заставу
Дам, калі захочаш;
Гэтага замала, –
Шчыра пацалую.
Эх, каб яго немач
З гэтакім і шчасьцем!
Ты і ўцям ня возьмеш,
Што спаткаці можа.
Так учора цьвёрда
Меціўся ня ўпіцца, –
Бач, сваяк сустрэўся,
I глядзі, што выйшла:
З сваяком пабіўся
Чуць дамоў заплёўся,
Ўхлёпаўся ў балота
I пасеяў шапку.
А пасьля пахмельля
Смак ці знаеш гэты? –
I ў грудзёх трасецца,
І лоб як ня трэсьне.
Дык, шынкарка-сэрца,
Калі ў Бога верыш,
Дай, дай пахмяліцца,
Хоць чарку, хоць капку!
[1922]
|
|
