 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Успаміны вяртаюцца з выраю
на паляну роднага краю,
дзе зноўку зацьвіў
забыты сунічнік.
Усіх, хто радзімы выракся,
карае
Забэйда-Суміцкі.
За-бэ-й-да-Сумі-і-цкі!
Гэй-й – да-
лёкае рэха коціцца.
Песьня матчына
лашчыцца
лапкай
вярбовага коціка.
Калыханкай
Забэйда-Суміцкі калыша
смутак свой і ўсіхні.
I зноўку пагодзіцца колішні
веснавы, безь ніводнай хмурынкі,
блакіт летуценьняў сінютка-сіні.
Самотная песьня
Забэйды-Суміцкага
сумуе па Беларусі –
яна ж не беларучка.
Яна ж прывыкла араць
і сеяць
у кожным сэрцы зярняты надзеі.
Сьпявае Забэйда-Суміцкі.
Раніца.
Сумненьне з сумленьнем раяцца.
А сьмешны на лузе сумнік
лічыць сумна
свае дукаты.
Зямны паклон Вам,
Забэйда-Суміцкі
Вярнулася песьня дахаты...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
