РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Барадулін
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Варшава
Панна Варшава
                                  ня раз вырашала,
Якія туфелькі ёй даспадобы,
Якой дарогай ісьці да свабоды.
Плыла між чаротамі
                                            льдзінкай падталай,
Зачароўвала
                            Напалеона таліяй.
Як Елена з Парысам,
                                              панна Варшава
Какетавала з Парыжам.
Падымала кілішак
                                        на ножцы гранёнай,
Цягнік варожы перакуліўшы,
                                                                гладзіла ствол варанёны...
Вайна адгрымела –
                                            пані Варшава
Стаяла каля варштата.
Меней у супе
                              стала мяса,
Затое з-пад броў насупленых
                                                                  зноў усьміхалася Старэ Място...
Лютуе Шапэн у Лазеньках пад хмарай навіслай.
Травою трывога пазарасла.
I хоць сірэны сышлі з арэны –
Са шчытом і мечам выйшла
                                                              на бераг Віслы
Русалка вайсковапавінная –
                                                              Сірэнка.
У паненкі выстрачана
                                                  дзявочая сукня
Радком міцкевічаўскім вершаваным.
У тужурцы
                        будзіла планэту сумную
Дачка яснавокая –
                                          «Варшавянка».
Мне плыць бы па Вісьле ўспамінаў
                                                                              чоўнам!
Як Варш нарачоны, шапчу ёй: «Сава...»
Нех мі даруе
                            панна Варшава.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.