Un sonnet sans défaut
vaut seul un long poème.
|
Boileau
|
Паміж пяскоў Эгіпецкай зямлі, Над хвалямі сінеючаго Ніла, Ўжо колькі тысяч год стаіць магіла: Ў гаршчку насеньня жменю там знайшлі. Хоць зернейкі засохшымі былі, Усё ж такі жыцьцёвая іх сіла Збудзілася і буйна ўскаласіла Парой вясеньняй збожжа на ральлі. Вось сымбаль твой, забыты краю родны! Зварушаны нарэшце дух народны, Я верую, бясплодна не засьне, А ўперад рынецца, маўляў крыніца, Каторая магутна, гучна мкне, Здалеўшы з глебы на прастор прабіцца.
[1911]
|
|