 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Усю зіму з апраткаю забытай,
Як у глухім бярлогу, ў шафе сьпіць –
Не маладая ўжо аладка-шапка,
Саперніцу вушанку ненавідзячы.
I толькі аднаго яна баіцца,
Каб гаспадар вясною не надумаўся
Аддаць яе вароне на гняздо, –
Не паўтарыць бы сумны лёс бабулі.
...Зайшоў з марозам гаспадар у хату
I моўчкі, стомлены, за стол садзіцца.
Калі, бывала, летам ён палуднаваў,
Ляжала на краі шырокай лавы,
А гаспадарскі сын яе прымерваў.
З-пад доўгага брылька ружовашчокі
Глядзеў малы, як яблык з-пад лістка.
Сьвяціўся бацька ўсьмешкаю шчасьлівай.
Чаму брылёк так напал надламаны?
На золку гаспадар устаў, каб сеяць.
Шчырэў уночы дождж – і, як вашчыны,
У соты ўсю ральлю парашаціў.
Было на ўскоце сонца. У кішэню
Яе паклаў таропка гаспадар
I прывітаў з пашанаю Ярылу
Ды папрасіў, каб ярыне спрыяў ён.
А што вушанка? Апусьціўшы вушы,
Усю зіму праходзіць. Незайздросна!
Лютуе Люты, сьцюжыць Студзень. Сьнежань
I той гады ў рады бывае ціхі...
Зух-Сакавік яе цярпець ня можа,
Хоць ён падыме вушы гэтай соні.
Ледзь сонца ласкавейшым вокам гляне,
Аладку-шапку ўсторкне на хапку.
Ну, а ў Красавіка па-кавалерску
Яна ляжыць – на чубе і на вуху.
Май ветраны – штоноч чакай у хаце,
Пакуль яму кудлаціць чуб каханка.
...Выходзіць гаспадар, і дзьверы ціўкаюць.
Ну, як ня ўспомніць Чэрвень загарэлы!
Дакошвае лугі – знаходзіць гнёзды,
Кладзе ў яе цяплюткіх птушанят.
Брылёк
сасьмяглы Ліпень перакручвае
I нагінаецца крыніцу выпіць.
Ня сьпіць у шапку, носіць яе радасны
Вусаты Жнівень ледзь не на патыліцы.
Праводзячы вачыма вырай сумны,
Яе рукой прытрымлівае Верасень,
Нідзе не забываецца Кастрычнік,
Нацягвае на вушы Лістапад.
Яна прапахла вапнай і зямлёю.
Зрабілася ад ліўняў і ад сонца
Якраз як сівагракава крыло...
Што апроч сьнегу бачыла вушанка?
Апошні раз ішлі з гаспадаром
I на яе лісток чырванацыбы
Апаў, як той падлётак на бусьлянку,
Азяблы, кволы і такі дурненькі...
Апрыкла ўсё, хутчэй бы Сакавік,
I, безумоўна, ён па даўняй дружбе
Гаспадару напомніць пра яе.
Якія ж дні ў вушанцы непаваротлівыя!
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
