Надта заядлы рыбак Адвячорак,
для прынады ў раку накрышыў
дробных зорак.
Слуп тэлеграфны,
што стаяў на беразе,
нажывіў ён, як чарвяка.
Ды пакуль што
нічога ня берацца
ў вясёлага рыбака.
Сонца дрыжыць паплаўком.
Рака ўся да дна
відна.
I Адвячорак крадком
сочыць за чарвяком.
Чарвяк пачынае зьвівацца,
раптам нырнуў паплавок, –
і Адвячорак,
шчасьлівы, радасны,
на бераг выцягнуў
змрок...
|
|
