РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Барадулін
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Памяці А. В.
Белая завіруха
ломіць зьніцелыя рукі,
галосячы,
                      ходзіць па Менску.
 
Чорная скруха
                                правіць памінкі
па сьмеху майму
з тваімі вачыма.
 
Я пасынкам стаў
у лёса-айчыма,
пасынкам
                      у зямлі-мачыхі,
на якой я драбней
                                        за зярнятка макавае.
 
Чакаць мне няма чаго,
чакаць мне няма калі.
Я –
      колас пахілы,
                                      горам наліты.
Рухаюцца ліфты –
бачу
          рухомыя дамавіны...
 
Лёд апошні выдзёўбваюць пешкі –
ручныя дворніцкія гракі.
Зіму за горад вывозяць сьпешна
Грузавікі.
А хто маю зіму вывезе?..
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.