 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Уласны голас гучыць незнаёма –
Боязна рэху ў гарах начаваць,
Чуваць,
Блукае
са стромы
на строму...
Мядзьведзю старому,
Як грузнаму ламу,
Нязручна ступаць па ламу –
Яшчэ заколеш лапу
На сваю галаву.
Пасварыўся, відаць, зь сябрукамі.
Рыкае...
Ля абрыву лёг
На сьпякоце.
У гулкі лёх
Камяні коціць.
Пацягне лапай,
Зьвесіць вуха –
водгульле доўга вухкае...
Настылымі грукаючы кіямі,
Здалёку ідзе,
Пакланіўшыся акіяну,
сівы сівер...
Цішыня.
Чую,
Як у падхмарным чуме
Зайчаняткі грызуць
Верхавінкі тальніка...
– Я песьню так зразумеў? –
Пытаюся.
Суседка вясёла глянула,
Ад усьмешкі ня тоіць вачэй.
– А песьня простая:
«Ехаў-ехаў,
Шлёгнуў буланага
I паехаў хутчэй...»
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
