Калі б усе вятры Беларусі Курган намяталі, – Ён быў бы пылінкай Ля падножжа захмарнай вяршыні Славы тваёй; Калі б усе гаі Беларусі Хацелі сьцяжыны ўслаць, Дзе ногі твае ступалі, – У іх бы лістоў не хапіла; Калі б усе навальніцы плакалі, – Іхнія сьлёзы Былі б драбнюткай расінкай На вейцы тугі па Табе. Іван Дамінікавіч, Дзядзька Янка, Купала...
|
|