 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Мая Радзіма – гэта там,
дзе праплываюць самыя
прыгожыя аблокі.
|
|
Жуль Рэнар
|
З-пад нахмураных броваў
дасьпелага жыта
палыхае блакіт азёр.
Край прыветлівы,
сэрцамі продкаў абжыты,
зноў спазьніўся –
прымаю дакор.
Васільковы спакой.
Смутак верасу сіні.
Палыновая памяць тугі.
Безь мяне на лугах
мурагі пакасілі.
Безь мяне стагавалі стагі.
Безь мяне да Пятра
венікаў навязалі –
узялі зялёны аброк
зь бяроз.
Адгуло,
адплыло маё лета вазамі –
звонкарэхае, я не зьбярог.
Белабрысага бору
распагоджаны вырыс.
Нізка дзікія гусі ляцяць.
Толькі дзіву даесься, –
калі гэта вырас
з камізэлькі сваёй бацян.
Засынае аер,
шлях курыцца далёкі.
Слонку хочацца клікнуць:
– Вуць-вуць!..
Нават страшна дыхнуць –
маладыя аблокі
над Вушаччынай ціха плывуць.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
