Маці! ня плач, не журыся, Сьлёз дарагіх не рані, Думкам ліхім не карыся, Роспач ад сэрца гані! Цяжка – я ведаю, – маці, Сына чакаці з вайны, Думаць аб долі дзіцяці, Сьніць ноччу страшныя сны. Вер, што твой сын не загінуў, Шчасьце ня здрадзіць яму, Ён абміне дамавіну, Хоць і нацерпіцца мук. Зло не заўсёды на сьвеце; Пройдзе навала нягод, – Новай зарою засьвеціць Шчасьця народнага ўсход. Вернецца к роднай на ўлоньне Твой ненаглядны сынок, Пацеркі-сьлёзы аброніць Радасьць матуліна зноў. Прыдзе жаданая доля, Сядзеш ты з сынам за стол, Сэрца ня ныцьме ад болю, Больш не пакрыўдзіць ніхто.
1.I.1944 г.
|
|