Маці! ня плач, не журыся,
Сьлёз дарагіх не рані,
Думкам ліхім не карыся,
Роспач ад сэрца гані!
Цяжка – я ведаю, – маці,
Сына чакаці з вайны,
Думаць аб долі дзіцяці,
Сьніць ноччу страшныя сны.
Вер, што твой сын не загінуў,
Шчасьце ня здрадзіць яму,
Ён абміне дамавіну,
Хоць і нацерпіцца мук.
Зло не заўсёды на сьвеце;
Пройдзе навала нягод, –
Новай зарою засьвеціць
Шчасьця народнага ўсход.
Вернецца к роднай на ўлоньне
Твой ненаглядны сынок,
Пацеркі-сьлёзы аброніць
Радасьць матуліна зноў.
Прыдзе жаданая доля,
Сядзеш ты з сынам за стол,
Сэрца ня ныцьме ад болю,
Больш не пакрыўдзіць ніхто.
1.I.1944 г.
|
|
