На белым сьвеце
Жылі дзьве сяструлі.
Аднаго бацькі,
Адной матулі.
А лёс, як звычайна,
Дзяліў адпаведна:
Багацьце – багатай,
А дзеткі – беднай!
А песьня-забаўка
Ліха гукала,
А песьня сьпявала
Сваё памалу:
– Люлі, люлі, малое,
А налета – другое.
Люлі, люлі, Несьцерка,
А налета – шэсьцерка!
Сястра-багатырка
Ўзяла немаўлятка.
Малечы цётка
Стала за матку.
I год праходзіць,
Другі мінае,
Дачушку маці
Штодня ўспамінае:
«Як там яна
У багатай хаце?..»
Пайшла праведаць
Дачушку маці.
А вузкую сьцежку
Сьляза звужае.
Прыйшла не як маці
Як цётка чужая.
...А частавалі
Сытой салодкай.
Ідуць праводзіць
За рэчку цётку.
А цётка просіць
Багатую матку:
– Малую перанясу
Цераз кладку.
Малая й кажа
(А словы з дакукі):
– Мама,
А ў цёткі
Мякчэйшыя рукі...
|
|
