 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
А ластаўкі белымі грудкамі
Высьвечваюць рэчку да дна...
...А мне б да цябе пагрукацца...
...А ты ўжо даўно не адна...
Дарэмна я ахкаю, айкаю
У маладой журбе!
Русалка русявая,
Вайкаю
Ня мне называць цябе.
...Пагоднела неба спрадвечнае,
Аглухлае ад грымот.
I, нібы бурштын,
Прасьвечвала
Праменьне іскрысты мёд.
Зялёны мурог –
Настольнікам.
Навошта нам з дубу сталы?
Вакольле на мёдзе настоена:
Сягоньня сьвята пчалы!
Эстонія сонца выслала,
Каб раніца дзень пачала,
Шчырэла пчала прамысловая,
Са сьвятам цябе, пчала!
Тваё незамужняе прозьвішча
Забыўся я – так ляпей!
А мужняе – пад пагрозаю...
А слова – не верабей!
Туга двухвясёлкавай лодкаю
Плыве ў дзень,
Наўмысна малы.
Чаму ж ты з гаркотай салодкаю,
Шчымлівае
Сьвята пчалы?!
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
