З лугавін забытых драч Кроіць змрок густы на мех, – Цяжкі, як адчаю плач, Лёгкі, як забавы сьмех. ...Позьнім вечарам ля Ўшач Я ламаў журлівы вех, – Цяжкі, як расяны плач, Лёгкі, быццам зорны сьмех... Баразною шлях мой знач, Строгай памяці лямех, – Цяжкі, як матулі плач, Сьветлы, як дзіцячы сьмех...
|
|