Заціхла мора,
Ды шэпча ў скалы
Купальскай песьні
Прыбой ласкавы:
На моры жабка
Красенцы ткала,
Падол кароценькі
Падтыкала.
Прыйшоў арачак
Да жабкі ў сваты,
Не чырванее,
Вахлакаваты;
Дае ёй ганьбу,
Ня ломіць шапкі:
– У цябе, ў жабкі
Кароткі лапкі!
Абраз ня церпіць
Гонар дзявочы:
– А ў цябе, рачак,
У срачцы вочы!
Ані заручын,
Ані запоін.
Жывуць дагэтуль
Самі сабою...
А ці ня беліць
Туман той кужаль,
Што ткала жабка
Ды на замужжа?
А хвалі б'юцца,
Як бёрды, ў скалы.
На моры жабка
Красенцы ткала...
|
|
