РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Барадулін
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
У Задаброцьці
Азарылі неба азярыны.
Азярная зоркая вада.
Ручаёў лясных глухія рыны,
I дупла аглухлая бяда.
 
Вечальле – спрадвечным цыферблатам.
Стрэлкаю сэкунднай – страказа.
Зорка раньняя сплыла – была там –
Як сьляза па вайстраку ляза.
 
Дзе травіца – брацетка й сястрыца?
Зь песьні муравой заняўся б роў!
Доль мне, лёс, ва ўнуку паўтарыцца,
Затрымацца ў памяці сяброў...
 
Вам, дубкі-пушчаны, распушчацца.
Лёду не баіцца яшчэ мель.
Іць, як ніць, зьвініць якраз па-ўшацку:
Брыка едзіць і гудзіць шчамель.
 
Не сьпяшаўся зрэзаць цень мой сыньні
(Час, забудзь на час на маразы!)
З цыферблата азяровай сіні
Сіняй стрэлкай сіняй страказы...
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.