Народ, Беларускі Народ! Ты – цёмны, сьляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалі, Цябе не пушчалі зь ярма I душу тваю абакралі, – У ёй нават мовы няма. Збудзіўшысь ад грознай бяды, Ўвесь поўны сьмяротнай жуды, Ты крыкнуць ня вольны «Ратуйце!», I мусіш ты «Дзякуй» крычаць. Пачуйце жа гэта, пачуйце, Хто ўмее з вас сэрцам чуваць!
1913
|
|