Ластаўка –
Хата матчына,
Мне пад крыло страхі –
З д'яблам,
З анёлам у складчыну! –
Не надтачыць шляхі.
Зорамі не стлумачана:
Толькі – і больш нідзе! –
Ластаўка,
Хата матчына,
Добра ў тваім гняздзе.
Прэч злыбяда пашастае,
Хопіць сьвятла начы, –
Ты аканіцай,
Ластаўка,
У сны мае сьвіргачы...
|
|
