Міхаілу Герчыку
Ня хлеба кус
I сала шмат,
А сэнс ядра зямнога
Разгрызьці трэба акурат,
Спраў шмат,
Турбот замнога:
Чарэпаць золата і гразь,
За д’ябла і за Бога,
За ўсіх адказным быць,
Іграць
Яшчэ сябе самога.
Нябыт пільнуе кожны міг,
I шчэрыцца зьнямога.
Усё ён ведае і ўсіх,
Апроч
сябе самога!
|
|
