Не ўздыхай, не бядуй, брат замучаны мой! I жыцьця не кляні, не кляні! Думу-песьню запей, стань адважнай ступой, Яшчэ раз не засьні, не засьні! Хоць за хмараю хмара плыве чарадой, Сільней хмар – гэта сонца вагні. I ты, брат, не бядуй, рвіся к сонцу душой, Яшчэ раз не засьні, не засьні! Болей крыжам адным – гэта цень прад зарой, А там лепшыя новыя дні! Дык ня плач жа, брат мой, запей песьню са мной! Яшчэ раз не засьні!
1909
|
|