 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ня стомлены ў журбе,
Ні ў маладой забаве,
Конь каласы скубе
Рахманымі губамі.
Конь сумна – малады,
I жыта маладое.
З падковамі сьляды
Сплылі зь якой вадою?
Ані па кім іржаць,
Ні паскубаць травы з кім.
Густая сенажаць
Маўчыць пад Ваўкавыскам.
Ні воўчага выцьця.
Адно журба жывая.
Нібыта з забыцьця,
Конь з прыцемку ўсплывае.
Каб хто надзеў аброць,
Каб хто прагнаў з патравы.
Хоць жыта блоць
Тут,
Хоць
Смакуй начныя травы.
Як вушы ні вастры,
Ніхто ня кліча:
«Косю!»
Пагоні і кастры
Зьляглі ў адным пакосе.
Ці будзе балазе
Зімой з'інеластогай?
Конь
Мой адчай вязе
Выбоістай дарогай...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
