 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Я шчасьлівы сёньня, як ніколі;
Шчасьце хмелем пеніцца праз край.
Толькі хтосьці шэпча мне: “Паволі!
Ты зьнячэўку шчасьця не спужай!
Вельмі цяжка, горна і балюча
Атрымаць бязьлітаснае ‘Прэч!’:
Сотні дзідаў, войстрых і калючых,
Могуць душу пацягнуць на грэх.
А ці помніш? Сэрцам сваім чыстым
Ты кахаў калісь (і ці адну?!)
Заміж хмелю радасьці іскрыстай
Выпіваў ты горыч і ману.”
Вось затым я гэтакі халодны
І закуў пачуцьці ў ланцугі,
Каб яны ракою паўнаводнай
За свае ня вышлі берагі.
Але я шчасьлівы, як ніколі,
Шчасьце хмелем пеніцца праз край.
Што пачуцьцям не даю я волі,
Сёньня ты мяне не даракай.
8.VI.1946 г.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
