– Добры вечар, Муза, добры вечар!
Зноў прышла ты да мяне у госьці?”
Абняла пяшчотліва за плечы,
Як у маладосьці.
“Не пайду я, мілы, больш у прочкі, –
Зашаптала горача, з запалам. –
Я й цяпер кахаю твае вочкі,
Як даўней кахала.”
Прыгарнуў я Музу і, бяз сваркі,
Дараваў ранейшыя правіны.
“Налівай-жа, любая, у чаркі
Пеністыя віны!”
22.X.1950 г.
|
|
