 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Зноў вясна.
Зноў купаюцца далі ў разьлівах,
Зноў так чыста блакітная гладзь...
I так хочацца ў думках маўклівых
Залатыя палі цалаваць.
Зноў так радасна шэпчуць дубровы,
Зноў гамоніць аб нечым быльнёг...
Надрываецца плачам карова
На прывольлі ў шырокіх палёх.
Цэлы дзень сьнегавыя прыталкі
Цэдзяць мутныя пырскі з гары...
На страсе агалцелыя каўкі
Не сьціхаюць да познай пары.
А як вечар датлеіць за хатай,
А як змрокі прылягуць к вакну,
За ваколіцай ходзяць дзяўчаты
I гукаюць красуню-вясну...
Эх, вясна!
На’т нялюбаму хочацца верыць,
На’т пастылае стала мілей...
Зноў палае бунтарскае сэрца
У бязьмежжы юнацкіх надзей.
Цэлы дзень сьнегавыя прыталкі
Цэдзяць мутныя пырскі з гары...
На страсе агалцелыя галкі
Не сьціхаюць да познай пары.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
