«Чысьціні... Адкрыцьця... Дабраты...» Голас продка прарос зь нематы. Захлынаюцца ў гуле вякоў Тайна гукаў і музыка слоў. Чысьціні... Адкрыцьця... Хараства... Нам яшчэ з гэтых слоў вырастаць. Адчужэньне, I здрада, I страх Паляваньне вядуць давідна. Палымнелі на смольных кастрах Адкрыцьцё, Дабрата, Чысьціня. Праз глухія стагоддзі жыцьця – Чысьціні, Дабраты, Адкрыцьця. «Адкрыцьця! Дабраты, Чысьціні!..» Паўтараюць ля ног камяні...
|
|