 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Пасьля наведаньня Баянскага сабора
|
Табе ў вяках наканавана
Узвысіць слаўную зямлю.
Люблю багоў тваіх, Баяна!
I грэшнікаў тваіх люблю!
З бародамі і без барод,
Жанатыя і халастыя,
На гулкіх вуліцах Сафіі
Яны жывуць каторы год!
Нібы вясноваму сьвітаньню,
Гасьцям далёкім кожны рад.
I я ў адказ на запытаньне
Кажу балгарам «хубав град!»,
Букетам з руж і
васількоў
Ясьнеюць словы блізкіх моў.
Сафія летняя ў гуморы:
Увіты лозамі парог.
I галава яе сабора –
Над лябірынтамі дарог.
Багі ня хочуць знаць тугі,
Багі завуць на пірагі.
I сёньня у начной Сафіі
Яны з гасьцямі заадно
Запаляць сьвечкі несьвятыя
I вып’юць даўняе віно.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
