Хвіліны пройдуць дарагія,
Як пышнае цьвіценьне траў.
I зьменяць дні зусім другія
Той дзень, што шчасьце абяцаў.
Так адплывае ўдалеч неба.
Бывай, адзіная з уцех!
Сьмяюся, калі плакаць трэба.
Журба – калі на вуснах сьмех.
За што, скажы, твой вобраз мілы
Насіла ў сэрцы, як магла?
I разьлюбіць – не разьлюбіла.
I зьберагчы – не зьберагла.
|
|
