 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Глядзеў, калі ішла праз поле...
Сачыў, як зьнікла у бары...
I адпусьціў яе на волю,
Бы рыбку пушкінскі стары...
Ды спадзяваўся ўсё ж,
што прыйдзе,
Адумаецца, прыплыве.
Чакаючы – узьненавідзеў
Сябе самога і яе.
А што ж было з маленькім
сэрцам
I нёс куды вясновы шал?
Як выбар між жыцьцём і сьмерцю –
Яе нязгасны ідэал.
Кругі расстаньня пад вачыма,
Дарог няўтульныя лаўжы...
Навошта ж воля для жанчыны,
Калі ёй цэлы сьвет чужы!
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
