Плуг згарне для зярняці пасьцель, ральлю мякка прыгладзяць баронкі, ярына зашуміць, зацьвіце на палетках радзімай старонкі. Будуць нівы, лугі зіхацець, слацца ўзорна-цьвяцістым абрусам... Сіне, сіне наш лён зацьвіце, быццам вочы ўдалых беларусак. Я паволі па сьцежцы прайду, каб нагой не стаптаць ні зярняці, ні той бульбы ў зялёным раду, ані траўкі буйной сенажаці
1938
|
|