РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ларыса Геніюш
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Сялянка я
Шугае позірк сьмела за аблокі,
што пралятаюць над гняздом маім.
Сялянка я з душой маёй шырокай
і з думкамі, як Нёмана уздым.
 
Зь цішы лясной, з тугі і крыху з поту.
Я працу ведаю і крыльля сьмелы ўзмах.
Мяняю я на ніваў пазалоту
ўсё золата на пальцах і ў вушах.
 
Хтось плача, што насіў калісьці лапці
і з пугаю за статкам босы йшоў.
А мне найлепей у сялянскай хаце,
што ведае, дзе мір і дзе любоў.
 
Калі на сэрцы ные боль шчымлівы,
хтось адыходзіць ў невараць зь сям’і, –
нам гояць раны залатыя нівы,
палі бязьмежныя.
Сяляне мы.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.