 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Яшчэ тут непакояцца пра дровы,
Пра сена. I салому на гумне.
Нібы заход, барвовыя каровы
Плывуць у прадвячэрнім тумане.
Смалою пахне рэдкі вугал зруба
I мальвамі – суседская мяжа.
З напаўпустога шлакавага клуба
Даносіцца пласьцінкі бабскі жаль.
Пяе яна пра рэўнасьць і разлуку
I пра дарогу, што лягла наўсторч.
А гарадскія ветлівыя ўнукі
Пакорна ў ночвах мыюцца на ноч.
Змываецца наліплы ліст альховы,
Руды пылок вішнёвае кары.
Найшла раса на камень двухвяковы,
I не шалохне зорка угары.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
