Як жывецца безь мяне,
Сонейка-крылацейка?
А ў палескай старане
Кожны сокал – брацейка.
Назьбірала мех грахоў
Ды ў расу абулася.
Колькі зьведала шляхоў –
Гэтак мне ня чулася.
...Добры вечар, землякі!
Добры вечар, зелена!
Тут пазвоньваюць вякі,
Нібы мак дасьпелены.
Паўнагрудая кума
Празьвініць абцасамі.
Тут прыдуман нездарма
Танец з выхілясамі:
Рукавочкам – да рукі,
Паяском – да пояса.
З вамі разам, землякі,
I ў зямлі ня боязна!
|
|
