 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
У зялёным лесе
птушыны
сьвіст,
бярозы зь ветрам
танцуюць «твіст».
Кожным лісточкам,
кожнай галінкай
скачуць ў такт рытму,
быццам дзяўчынкі
вясной.
Побач яліна
у крыналіне,
ў росным блакіце,
на аксаміце
золата шышак
зьвініць.
Столькі караляў –
хлопцы б кахалі! –
ў любай дзяўчынкі,
сумнай рабінкі.
Роскашшу гэтай
вабіць паэтаў.
Пашто?
Стройны, ў мэдалях –
жолудзях – дуб
з рыжай сасонкай
прымае шлюб
быццам.
Будзе ўсё побач,
будзе ёй верны,
пакуль ня дзвэнкне
ў комель сякера
зімой.
Тады ўпадзе ўніз
на зары
вясьняны рыцар
у зброі з кары
да ног
сасонкі.
Вецер зрывае лісьце,
мяце.
Дзікая ружа
дзіка цьвіце,
прагне каханьня,
быць хоча ўпары,
вабіць дубочка
ружовымі чарамі.
Дарма.
Будзе сама
цьвісьці.
Стукат і кукат
і звонкі сьвіст,
зь ветрам бярозы
танцуюць «твіст»,
рэхам «лявоніх»
рагоча даль,
ў лесе зялёным
зялёны баль
сёньня.
1966
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
